Veñen tristes estes días. Hoxe alá en Ortigueira fóisenos a nai da María, quédanos a súa lembranza, a súa agradable conversa, o seu sorriso na memoria.
Para a María, o Benigno, o Miguel e demais familia o noso agarimo nestes momentos
Cando eramos novos cantas veces vimos pasar o camión Avia do Julio de Trasouteiro... Nestes momentos tristes, as nosas condolencias e agarimos para a Ana, o Sindo e o resto da familia
A última apotega (póutega) que vin, bonita ela, cando rapaces ias ao monte coas vacas e chupabas nelas, saben parecido ao mel, agora nin imos ao monte coas vacas, nin somos rapaces , nin as volvín ver. Gracias Adolfo por decirme dela
Trasplantamos as abelairas, un pouco tarde pero non demos feito antes. Tampouco son correntes por aquí, pero como arbusto que son poden dar algo de froito, de feito o ano pasado soltaron algunhas abelás, non polo S. Lázaro, pero si polo S. Miguel
Coidado cando hai raios. Non nos metamos debaixo dunha árbore. Pero se non hai outro remedio non todas as árbores son iguais. Mellor as baixas que as altas. O bidueiro e o piñeiro son de confianza porque as raíces son horizontais. O peor é o carballo porque a primeira raíz e moi longa é vertical, por iso é moi bo para-raios. E con esa raíz tamén soporta mellor as secas ou temperaturas extremas, porque bebe moi abaixo. (Son máis consellos do Fran Vences da Limia)