As últimas do ano 2013 do Manolo do Tío Bernardo

Antes todo era contra as mulleres e non faltaban ditos coma estes:
Muller que canta algo lle falta (que non ten mozo, algo lle falta)
Muller rideira, ou tal ou cal, ou meiga (ou puta, ou peidiera ou meiga)
Son os contos do Manolo do Tío Bernardo

Despedir o 2013

Haberá que brindar e tomar as uvas. Se non lle gusta moito o cava pode aplicar a receita irlandesa do parente Paulo: metade cervexa negra e metade cava.

E como é Noitevella tamén haberá que darlles un extra de salchichón ás cadelas que fan moita compaña.

Feliz 2014 para quen nos visita na Internet

Blog Os Parentes: Media mensual redondeada á baixa de visitas: 900 (10.800 no ano 2013)

Blog: Media mensual de visitantes novos: 140

Web osparentes.eu: Media mensual de visitas redondeada á baixa: 500 (6.000 no ano 2013)

Web osparentes.eu: Media mensual de visitantes novos: 50

A todos estes visitantes virtuais … que teñan un bo ano 2014

Días para o lecer

Hai que aproveitar o Nadal. O Xan que descansa, o Xosé que vai a Taboada ver Asolagados e a Pilar que pasea pola Coruña

Diversificar para sobrevivir 2

O de onte, 28 día das inocentadas, era unha peghota. Cando eramos rapaces o Tío Benigno recibía o diario (El Progreso) e eran sonadas as súas inocentadas. Xa temos contado que este xornal tiña unha segunda función todo o verán na que o Don Benigno era un esperto, era unha arma mortífera para as despistadas moscas que se pousaban no mesado da cociña da casa do Tío Bernardo. E unha terceira era a de servir para envolver cousas. Tamén había unha cuarta pero esa era moi persoal e non se debe falar en público dela por educación.

DIVERSIFICAR PARA SOBREVIVIR: 28 de decembro

Estamos fartos do sobe-baixa nos prezos do leite. Para o ano 14 que xa está aí imos dedicar unha das naves a un novo tipo de gando, principalmente burras e burros. A idea é crialos nós mesmos e aproveitar a carne para facer cecina (coma antigamente en León), ademais de ofertar paseos en asno polos nosos eidos (ao termos moitos podemos contactar cos colexios para paseos colectivos, ou con residencias da 3ª idade). Tamén mercaremos algunha besta para facernos con mulas e machos (aproveitando os consellos que para a súa cría daba o Paco do Penete). Mesmo podemos mercar algún cabalo (no que é entendido o noso parente Gumersindo) para ter algunha mula burreña, pero iso máis adiante. Así falando entre nós, algún dos socios ata se atreve a que tamén podiamos probar con cebras porque leu na internet que cebra, burro e cabalo son da mesma familia, e mirar como se daban estas na nosa terra, que tamén hai xente que cría avestruces galegas. No fondo é unha volta ás orixes, aos nosos devanceiros arrieiros de Trasar e as súas reatas.

Temos que mirar nos organismos oficiais a ver se podemos picar algunha subvención por emprendedores con isto da burramia, que alí diso saben moito.

Para máis información sobre as mulas ver a nosa entrada

As tres casas máis antigas de Trasar de Carballo

Contaba a MamaCarmen que as primeiras casas do lugar foron a de Baixo (os Portacales), a do Xeno (as Lamacovas) e a do Corveirés (as Purreiras).

O nome do Curveirés ou Corveirés vén de que o fundador veu da Corveira -terra frecuentada por corvos- na Aguada. Outro veciño de Trasar era o Nuxilde, porque tamén veu do lugar de Nuxilde (na Chantadina A Laxe), o nome significa terras de Novegildus

Santo Estevo de Cartelos

Diciamos o ano pasado que no día do patrón misa cantada e sermón. Seica preguntou na misa o Padre Mauro cal era o costume da parroquia polo patrón e a xente dixo que non se celebraba. Así que hoxe será un día corrente en Cartelos (festas o San Lourenzo e tamén se celebra a Santa Lucía). Pero serve para lembrar o que di da igrexa parroquial Turgalicia: Edificio do século XVIII, con reformas posteriores. Nave de planta rectangular con cuberta a dúas augas. Fachada con arco escarzano na porta e óculo na parte alta do frontis. Pináculos en forma de pirámide nos aleiros laterais. Espadana de dous vans. O retablo maior é Neogótico, e os laterais do século XVIII.

Facendo os chourizos na Casa de Baixo (E bo Nadal)

1.- Enchen a Vitoria e o Paulo

2.- Atan A Lina e o Manolo

3.- E tamén a Marta e a Tita

4.- E despois a comer a zorza con cachelos

5.- E as filloas sobrantes púxoas o Xan ao baleiro para que as leve o Paulo para Sanabria

E bo Nadal de parte dos Parentes (especialmente de parte do Xosé e das súas secretarias)

Figadeira na Casa de Baixo

Aquí onda nós as matanzas eran figadeiras polo moito valor que tiña o comer o fígado encebolado no xantar. Matábanse os marraos á mañanciña, chamuscábanse con palla, fregábanse con auga fría, sacábanse as tripas e pendurábanse atados polo cu. Comíanse as carnes mortas e as paxarelas. Marchábase lavar as tripas ao regueiro nos Salgueiriños, os homes só cargaban coas tinas, as mulleres lavaban. E logo un bo xantar: cocido e fígado con patacas. E bo viño da ribeira. Descanso e boa cea con callos e carne asada. Máis viño da ribeira e filloas de sangue. E logo os homes varias horas de julepe no comedor. Eran tempos.

Pero os tempos sempre cambian e moito diso xa non se fai. Non hai máis ca ver este fígado deconstruído no prato do Xosé.

Buciños e os seus nomes

Tamén levamos eidos na parroquia de Buciños. Vexamos que di Nicandro Ares dos nomes dos lugares.

Buciños: dun nome de persoa Buccinius

Alén do Río: máis alá do río

A Barreira: lugar de barro (palabra anterior aos romanos)

O Barrio: lat. tardío Barrium, do árabe barri (exterior)

A Casa Grande: non fai falta explicar

O Coedo: onde hai moitas coles ou coias (posible cauletum)

A Corna: cerdeira brava ou sanguiño (cornus)

A Corveira de Abaixo: lugar de corvos (corvaria) de abaixo

A Eirexiña: igrexiña

Loureiro de Baixo e de Riba: o nome da árbore. Loureiro foi parroquia suprimida e agregada a Buciños no 1890.

O Outeiro: sitio alto (altarium)

O Porto: paso dun río ou dun monte (portus)

San Trocado: Sanctus Torquatus, un dos sete varóns apostólicos

Surrego: ao pé dun rego ou regato

A Torre: xa o di o nome (turris)

Trasar de Sabugueiro. Do nome de persoa Trassarius. A árbore ten que ver co latín sambucus, sabugo

Trasmontes: detrás do montes

Santa Lucía

Hoxe día 13 é a Santa Lucía en Cartelos. Antes era festa de pote e mesmo algún ano había unha banda tocando. Aínda así hai misas para os devotos que sempre foron moitos porque problemas de visa sempre houbo e haberá. Felicidades para as Lucías amigas dos Parentes (coma a Lucía López de Lobelle)
Moitos anos houbo pito polo día de hoxe na Casa de Baixo ben gobernado pola Señora Pilar.

Listado dos eidos

Os que nós levamos (engadido no menú da dereita, tamén)

Vaia frío

Foto que nos manda o Bernardino desde Ponferrada

Pradeda

Tamén levamos eidos en Pradeda. Vexamos que di Nicandro Ares dos nomes desta parroquia:

Pradeda: terreo con plátanos silvestres (nada que ver con prados), do lat. plataneta. No ano 947 xa se fala de Plataneta et Sancta Eogenia.

-          Pradeda de Abaixo (lat. bassus)

-          Pradeda de Arriba (lat. ripa)

Barrio de Puga. Barrio: : lat. tardío Barrium, do árabe barri (exterior). Puga, que é apelido por Ourense e pode significar vástago de enxerto.

A Estibada: bouza sementada (lat. stipata)

Quintá do Monte. Quintá: (villa) Quintana, propiedade dun Quintanus; que está nun monte.

Vaca intelixente que sabe bombear para beber